Program randkowy Netflix Miłość jest ślepa jest reklamowany jako rewolucyjne podejście do stereotypowo płytkiego świata randek reality TV. Teoretycznie chodzi o to, żeby pokazać, że miłość nie polega wyłącznie na wyglądzie, ale na związku. Umożliwiając uczestnikom wzajemne poznanie się „na ślepo”, ma pokazać, jak ludzie mogą się nawzajem zakochiwać, nie spoglądając im w drogę ani nie osaczając osądu. Chociaż serial jest bardzo zabawny i uzależniający, kiedy zdarzyły się wielkie „ujawnienia”, nie mogłem nie zauważyć, że każdy zawodnik jest nadal atrakcyjny i równie łatwo mógł się poddać iteracji Kawaler. Co mnie zastanowiło. . . o co nawet chodzi?
Gdyby Miłość jest ślepa chce udowodnić, że wygląd nie ma znaczenia, to dlaczego obsadzić całą grupę ludzi, którzy są tradycyjnie atrakcyjni? Wygląda jak staroświecka bajka: możesz się zakochać w kimś, nie wiedząc, jak on wygląda – mogą nawet być „bestią” dla wszystkich, których znasz! Ale wtedy jesteś nagradzany za brak płytkości i zdolność do patrzenia poza powierzchnię przez obdarowanie cię atrakcyjnym fizycznie partnerem, „przystojnym księciem” lub „piękną księżniczką”. Chociaż nie może to być wiadomość Miłość jest ślepa zamierza wysłać, to na pewno to, co jest pokazywane.
Romantyzuj tego, co robią normalni ludzie, zastanawiając się, jak się zakochać. Dla mnie jest to o wiele bardziej interesujące – i o wiele bardziej romantyczne – niż oglądanie kolejnego zestawu fałszywych zakochanych przyszłych twórców.
Z drugiej jednak strony, podkreślając „ślepotę” – a tym samym zwracając szczególną uwagę na wygląd fizyczny zawodników, czyniąc taki punkt nie na pierwszy rzut oka – program prawie się cofnął. Bądźmy szczerzy przez chwilę: jeśli program celowo rzucił różnorodne osoby o zupełnie innym wyglądzie, wszyscy wiemy dokładnie, jak by to wyglądało: duży nacisk na tworzenie dramatu z postrzeganej „rozbieżności” w wyglądzie. Ktoś pamięta Piękna i kujon czy któryś z kilkudziesięciu niewygodnych, skupiających uwagę programów reality show z połowy 2000 roku? Ponieważ tak robię i trudno sobie wyobrazić producentów, którzy nie popadają w te same tropy: „są poza moją ligą” lub „przeróbką” montaży dla „brzydkich kaczątek”, płaczących spowiedzi o tym, że nie „przyciągają” wystarczająco „piękna”. Podejrzewam, że w pewnym sensie jest prawie lepiej Miłość jest ślepa to tylko grupa osób gotowych na model Insta, zamiast próbować łączyć ich z ludźmi, których nieuchronnie dałoby się przeżuć maszyną reality show.
Kawaler zmusił każdą kobietę do bycia złoczyńcą lub ofiarą, i to nie jest OK
Ostatecznie sprowadza się to w dużej mierze do oglądalności i tego, co według producentów ludzie chcą zobaczyć. Konwencjonalnie atrakcyjni ludzie o seksownym dramacie są nieodłącznym elementem gatunku reality TV, dzięki czemu mogą zamieszczać w swoich zwiastunach i odcinkach mnóstwo zdjęć zobiektywizowanych ciał. Zawodnicy na Miłość jest ślepa na początku się nie widzą, ale widzowie mogą, i nadal istnieje stereotyp, że widzowie wolą oglądać kogoś „aspirującego” niż kogoś prawdziwego. To wielka szkoda, ponieważ może to naprawdę wpłynąć na pewność siebie obserwowanych ludzi. Kiedy nieustannie napływają obrazy z czasopism, Instagrama, a nawet tak zwanej „rzeczywistości” telewizji, nasze mózgi wiedzą, że to wszystko jest fałszywe i zrobione w Photoshopie, ale czasami nasze serca zapominają o tym i zaczynają czuć się skrępowani.
Co naprawdę byłoby przełomowe? Śmiało, zachowaj aspekt „randki w ciemno”, jeśli musisz. Ale zamiast ulec pokusie rzucić grupę konwencjonalnie atrakcyjnych ludzi – lub, co gorsza, celowo rzucić „niezręcznych” ludzi przeciwnych „pięknościom” w celu wyprodukowania dodatkowego dramatu – po prostu obsadzaj przeciętnych ludzi! Wszyscy jesteśmy piękni na swój sposób, a telewizja reality musi przestać definiować, co to znaczy być postrzeganym jako atrakcyjne. Ludzie lubią oglądać ludzie – osoby z bliznami po trądziku, osoby o typach ciała innych niż „modelka” lub „instruktor fitness”, osoby o fajnych fryzurach poza blondynką i brunetką. Masz pomysł. Romantyzuj tego, co robią normalni ludzie, zastanawiając się, jak się zakochać. Dla mnie jest to o wiele bardziej interesujące – i o wiele bardziej romantyczne – niż oglądanie kolejnego zestawu fałszywych zakochanych przyszłych twórców.
Źródło obrazu: Netflix