Nic nie może się równać z miłością, jaką matka darzy swojego syna. Ale co się dzieje, gdy miłość matki – często opisywana jako „bezwarunkowa” i „niezłomna” – zaczyna wydawać się zbyt duża? Proszę pozwolić mi przedstawić termin „kazirodztwo emocjonalne”.
Jeśli kiedykolwiek czuła się Pani jak w dziwnym trójkącie miłosnym między Panią, Pani partnerem i jego matką, istnieje szansa, że wie Pani dokładnie, czym jest kazirodztwo emocjonalne. Tak jak to brzmi, kazirodztwo emocjonalne ma miejsce, gdy „rodzic staje się zbyt emocjonalnie zależny od swojego dziecka, traktując je niemal jak zastępczego partnera lub terapeutę” – mówi dr Lisa Lawless, psycholog kliniczny, dyrektor generalny Holistic Wisdom.
Chociaż termin ten jest cenzurowany na TikTok, koncepcja ta szybko zyskuje popularność w aplikacji mediów społecznościowych. W jednym z TikToków, który osiągnął ponad 815 000 odsłon, twórca treści opisuje kazirodztwo emocjonalne jako „naprawdę obrzydliwe”. W wirusowym filmie stwierdza: „Twoja teściowa nie powinna traktować cię jak bocznej laski, która próbuje odebrać jej mężczyznę”.
Podczas gdy ten rodzaj miłości jest często usprawiedliwiany jako normalny lub odzwierciedlający nieograniczone granice matki wobec jej dziecka, dr Lawless twierdzi, że kazirodztwo emocjonalne może być niezwykle szkodliwe, często pochodzące z miejsca o słabych granicach i braku wsparcia emocjonalnego.
Poniżej dr Lawless wyjaśnia więcej na temat kazirodztwa emocjonalnego i co zrobić, jeśli czujesz, że rywalizujesz o swojego partnera z jego matką.
Czym jest kazirodztwo emocjonalne?
Nazywane również „ukrytym kazirodztwem”, kazirodztwo emocjonalne ma miejsce, gdy rodzic staje się zbyt emocjonalnie przywiązany do swojego dziecka, często traktując je jak znaczącą osobę lub terapeutę, mówi dr Lawless. „To tak, jakby dziecko wchodziło w buty, których nie powinno wypełniać, stając się uchem do słuchania o problemach dorosłych lub nawet zastępując nieobecnego małżonka” – dodaje.
Najczęściej do tego rodzaju relacji dochodzi, gdy rodzic zwraca się do dziecka o wsparcie w trudnych lub samotnych chwilach, podczas gdy powinien skonsultować się z innym dorosłym. Tworzy to niezdrową dynamikę między rodzicem a dzieckiem, ponieważ „takie poważne oczekiwania mogą zaciemnić poczucie własnej wartości dziecka, utrudniając mu wyznaczanie zdrowych granic w późniejszym życiu” – mówi dr Lawless.
Chociaż może się to wydawać nieszkodliwe, dr Lawless twierdzi, że tego rodzaju dynamika może pozbawić dziecko dzieciństwa i „zahamować jego rozwój emocjonalny i niezależność”. Dodaje: „Wpycha dzieci w role, na które nie są gotowe. Kiedy rodzice zacierają te granice, ryzykują zablokowanie im drogi do stania się pewnymi siebie, zdrowymi emocjonalnie dorosłymi”.
Ze względu na to przywiązanie, gdy dziewczyna lub inna znacząca osoba zaczyna spotykać się z dzieckiem matki, może czuć się zagrożona tym związkiem, co prowadzi do czegoś, co wydaje się „rywalizacją” miłości. W odpowiedzi na wspomniane wcześniej wideo TikTok, jeden z komentujących stwierdził: „[Matka mojego partnera] była bardzo miła, kiedy zaczęliśmy się spotykać, ale kiedy sprawy stały się poważne, to jakby przełącznik się przełączył i była dla mnie taka zimna!”. Inny powiedział: „Jego matka wolałaby, żeby mieszkał z nią niż ze mną i jego dziećmi”.
Należy jednak pamiętać, że kazirodztwo emocjonalne nie jest w żadnym wypadku zamierzone; większość rodziców, którzy angażują się w takie zachowanie, robi to z miłości. „Tworzy to jednak niezdrową dynamikę, która jest szkodliwa na dłuższą metę. Rozumiejąc i identyfikując te oznaki, rodzice mogą zmienić te wzorce, torując drogę do zdrowszych, bardziej zrównoważonych relacji dla wszystkich zaangażowanych” – mówi dr Lawless.
Co zrobić, jeśli czujesz, że rywalizujesz z matką swojego partnera?
Najlepszą rzeczą, jaką może Pani zrobić ze swoim partnerem, jest zakomunikowanie mu tego, jak się Pani czuje – mówi dr Lawless. Proszę pamiętać, że partner może nie zdawać sobie sprawy z tego, jak niezdrowa jest ta relacja – w końcu to jego matka – więc najlepiej jest używać stwierdzeń typu „ja”, aby opisać swoje uczucia. Można powiedzieć coś w stylu: „Czuję, że pańska mama ma trudności z poszanowaniem naszego wspólnego czasu” lub „Czuję, że moje granice nie są respektowane przez pańską matkę, co pan o tym sądzi?”.
Gdy już porozumieją się Państwo ze swoją partnerką, proszę porozmawiać z jej matką. „Oboje musicie porozmawiać z rodzicem i powiedzieć mu: „Hej, przestrzeń naszego związku jest święta”, podkreślając znaczenie autonomii waszego związku” – mówi dr Lawless. Może to oznaczać ustalenie konkretnych granic lub wyjaśnienie wszelkich dramatów, które narosły z biegiem czasu. (W niektórych przypadkach może to nawet oznaczać wstrzymanie relacji z matką partnera lub brak kontaktu do czasu, aż granice będą respektowane, mówi dr Lawless).
Jeśli Pani partner regularnie rozmawia ze swoją matką o problemach w związku, dobrym pomysłem może być wypróbowanie terapii dla par. Umożliwi to bezstronnej osobie trzeciej dostarczenie narzędzi i strategii w celu rozwiązania problemów w związku, w przeciwieństwie do angażowania matki partnera w problemy w związku.
Ostatecznie nie mogą Państwo kontrolować tego, jak zachowuje się matka Państwa partnera. I choć może się wydawać, że pani matka ma do pani jakiś poważny żal bez powodu, proszę pamiętać, że może ona czuć się zagrożona z niezliczonych powodów, z których wiele może nie mieć z panią nic wspólnego.
Ale uznając tę dynamikę zarówno z partnerem, jak i jego matką, miejmy nadzieję, że może to prowadzić do zdrowszych relacji dla wszystkich zaangażowanych stron.
Źródło zdjęcia: Getty / Zhanna Danilova