Kiedy ostatni raz widziałeś celebrytę na czerwonym dywanie w okularach? A co z okładką magazynu? W filmach jest tym, bo zdjęła okulary. Mia Thermopolis nosi okulary. Amelia Mignonette Thermopolis Renaldi nie. Toula Portokalos zdjęła okulary i przypadkiem niedługo potem dopadła faceta. Noszę okulary od piątej klasy. Przerzuciłem się na soczewki kontaktowe tak szybko, jak tylko mogłem, ponieważ Hollywood sprawiło, że pomyślałem, że okulary nie są czymś, co nosi piękna osoba.
Potrzeba recepty nie jest rzadkością: 164 miliony Amerykanów nosi okulary. Dlaczego więc wstydzę się nosić okulary na wieczornych wyjściach lub podczas oficjalnych wydarzeń? Decyzja, czy nosić okulary, czy nie, powinna dotyczyć wygody, a nie tego, co społeczeństwo uważa za atrakcyjne.
Kiedy dorosłam, celowo zmusiłam się do tego, by czuć się nieswojo. Kontakty zaczęły mi wysuszać oczy, więc zmuszałam się do częstszego noszenia okularów. Pamiętam, że jeden z moich nauczycieli w liceum zaczął nosić okulary Ray-Ban Wayfarers. To było inne. Pamiętam, że pomyślałem, że być może modniejsze oprawki zrobią różnicę. Znalazłem parę dużych, okrągłych okularów Dior, które nawiązywały do stylu lat 80-tych. Moja rodzina uważała, że są za duże, ale czułem się odważny. Moje okulary stały się częścią mojego stylu, mojej estetyki. Od tego czasu co roku postaram się znaleźć ciekawą parę okularów, które pasują do mojej twarzy. Miałem metal, zielony, plastik, niebieski, złoty, żółwia. Próbowałem różnych marek i przedziałów cenowych, od Prady przez EyeBuyDirect po Kirkland.
10 lat później zrobiłem postęp w tym, jak widzę siebie w okularach (myślę, że gra słów nie była zamierzona). Rzadko noszę soczewki kontaktowe, a zapasy wystarczają mi na miesiące. Mimo to w piątkowe wieczory, kiedy ubieram się, by wyjść z przyjaciółmi, lub w środowe poranki, kiedy jestem dziennikarzem telewizyjnym na żywo, zdejmuję okulary. Wciąż mam to poczucie, że potrzebuję kontaktów, aby wyglądać pięknie. Czasami mówię sobie, że to dlatego, że nie chcę, aby okulary zasłaniały mi cień do powiek, albo żeby zaparowywały moją maskę, albo żeby kolidowały z moim strojem. Tak naprawdę to dlatego, że mimo wszystkich moich prób, aby to zmienić, nadal najpiękniej czuję się, gdy widzę swoją twarz bez zakrywających ją wielkich okrągłych okularów.
Zaledwie w zeszłym miesiącu mój lekarz wspomniał o operacji Lasik i pomyślałem: wow. Mogłabym być ładna przez cały czas. To uświadomiło mi, że wciąż muszę nad sobą pracować. Teraz częściej noszę okulary do barów i na fantazyjne imprezy. To niezręczne i nie czuję się z nimi najlepiej. Nie do końca pogodziłem się z poczuciem piękna w okularach, ale za każdym razem jest to trochę łatwiejsze. Dostaję nawet komplementy dotyczące moich oprawek, co przypomina mi, że społeczeństwo może nam mówić, że okulary nie zawsze są odpowiednie lub ładne, ale to nieprawda. To, co jest naprawdę piękne, to komfort ze swoim wyglądem, z plastikowymi oprawkami lub bez nich na twarzy.
Źródło obrazu: Unsplash / Rainier Ridao