Ostrzeżenie dotyczące treści: poniższa historia zawiera wzmianki o brutalności policji i śmierci.
Nawet jeśli nigdy nie widziałeś Candyman z 1992 roku, jest duża szansa, że wiesz, co się stanie, gdy pięć razy wypowiesz w lustrze imię „Candyman”. W filmie Candyman z 2021 roku, który stanowi bezpośrednią kontynuację filmu o tym samym tytule z 1992 roku, reżyserowi Nia DaCosta udało się uchwycić niepokój i strach, które towarzyszą wypowiedzeniu jego imienia i wykorzystać je w sposób, który świeże na dziś. Film, którego premiera odbyła się 27 sierpnia, przybliża historię, która rozpoczęła się w 1992 roku, zatacza koło z zakończeniem, które wydaje się ciosem w brzuch. Czytaj dalej, gdy analizujemy zakończenie, w tym sposób, w jaki film łączy się z jego poprzednikiem.
Założenie Candyman 2021
Chicagowski artysta Anthony McCoy (Yahya Abdul-Mateen II) usiłuje znaleźć inspirację do swojego najnowszego programu. Kiedy brat jego dziewczyny Brianny Cartwright (Teyonah Parris) opowiada historię Candymana, Anthony poznaje mieszkańca Cabrini-Green, Williama Burke’a (Colman Domingo). William rozwija to, co Anthony wie o Candymanie, a artysta wkrótce zostaje ożywiony w sposób, którego nie potrafi wyjaśnić.
Po tym, jak nie udało się zaimponować krytykowi swoim najnowszym dziełem, w którym przywołuje się imię Candymana, Anthony robi scenę w studiu, w którym pracuje Brianna. To powoduje, że dziewczyna właściciela studia wzywa Candymana, co skutkuje ich śmiercią i zwróceniem uwagi na pracę Anthony’ego. Podobnie jak Helen Lyle przed nim, Anthony czuje się całkowicie pochłonięty Candymanem. Wkrótce okazuje się, że jest coś więcej w tej historii, że William nie mówi Anthony’emu i że matka Anthony’ego, Anne-Marie McCoy (Vanessa Williams), również może coś przed nim ukrywać.
William Burke jest jednym z uczniów Candymana
Jednym z powtarzających się tematów w obu filmach jest to, że po naznaczeniu przez Candymana twoja śmierć jest prawie gwarantowana. William jest nie tylko powodem, dla którego Sherman Fields zostaje pobity na śmierć przez policję w 1977 roku, tworząc w ten sposób nową iterację legendy o hakowatych dłoniach, ale jest także świadkiem śmierci swojej siostry i jej przyjaciółki w wyniku rytuał przywołania Candyman. W dzisiejszych czasach kontynuuje karmienie Anthony’ego kawałkami różnych legend Candyman, aby zaintrygować innych. Pod koniec filmu porywa Briannę, aby „być świadkiem” powstania najnowszego Candymana.
Widząc, że William jest właścicielem pralni samoobsługowej i nadal mieszka w Cabrini-Green, kiedy większość mieszkańców się wyprowadziła, można śmiało założyć, że utknął w pętli od traumatycznych wydarzeń z 1977 roku. Candyman lub miał kontakt z podmiotem jest niejasny. Niezależnie od tego, stworzył dzisiejszego Candymana, odcinając rękę Anthony’emu, wyposażając go w hak, w którym kiedyś była jego ręka, i wzywając gliny, aby kontynuowali cykl przemocy.
Anthony McCoy zawsze był skazany na bycie ofiarą Candymana
W pierwszym filmie Daniel Robitaille Tony’ego Todda mówi Helen: „Zawsze byłeś ty”. Miała być jego ofiarą i spełniła swoje przeznaczenie, gdy uratowała małego Anthony’ego przed byciem ofiarą Daniela w 1992 roku. Chociaż Anthony i jego matka, Anne-Marie, są w stanie żyć stosunkowo normalnie w Cabrini-Green przez pierwsze dwa lata później wydarzenia z Candyman z 1992 roku, ujawnia w filmie z 2021 roku, że ktoś złamał pakt nie wypowiadania „jego” imienia, pozwalając Candymanowi znaleźć Anthony’ego. Z tego powodu ukrywa przed nim traumatyczne wydarzenia z przeszłości Anthony’ego, skutecznie skazując go na powtórzenie cyklu. Nie ma znaczenia, dokąd idzie i co robi, ponieważ tak jak w przypadku Helen, gdy Candyman dowie się, gdzie jesteś, nie cofnie się przed niczym, by cię mieć, zabić lub zrujnować ci życie. Gdyby Anthony wiedział o swojej przeszłości przed wydarzeniami z filmu, być może całkowicie uniknąłby tego tematu.
Candyman nigdy nie zostanie powstrzymany
Interesujące w tej wersji Candyman jest to, że rozwija się ona w tradycji legendy określonej w pierwszym filmie. Zamiast jednego Candymana są cztery. Jak William mówi w filmie: „Taka historia, taki ból, trwa wiecznie. To Candyman”. Dalej mówi, że Candyman jest używany do wyjaśniania tak ekstremalnej przemocy wobec czarnej społeczności jako sposobu radzenia sobie z nią. Każda iteracja Candymana, w tym Daniela Robitaille w latach 90. XIX wieku, Williama Bella w latach 20., Samuela Evansa w latach 50. i Shermana Fieldsa w 1977 r., zrodziła się z przemocy lub aktu nienawiści wobec nich. Nawet dzieło Anthony’ego Candymana spełnia te kryteria, ponieważ został zastrzelony na widok przez gliniarzy z Chicago, mimo że jest nieruchomy w ramionach Brianny.
W rezultacie Brianna używa Candymana Anthony’ego, aby zemścić się na gliniarzach, którzy zakończyli jego życie. Kiedy kończy, Candyman, teraz jako Daniel zamiast Anthony, prosi Briannę, by „powiedziała wszystkim”. Cykl przemocy nigdy się nie skończy i niezależnie od tego, co Brianna powie innym, czy to będzie to, co stało się z Anthonym, czy legendą Candymana, zawsze znajdą się tacy, którzy nie uwierzą, że jest prawdziwy. To otwiera drzwi dla zupełnie nowego pokolenia, które może „wypowiedzieć jego imię”.
Źródło obrazu: Kolekcja Everett