Jako osoba, u której zdiagnozowano klinicznie depresję i lęk, rozumiem znaczenie normalizacji choroby psychicznej i walki z piętnem, który uniemożliwia ludziom uzyskanie potrzebnej pomocy i wsparcia. Ale chociaż poczyniliśmy postępy w ostatnich latach, obawiam się, że dzieje się to kosztem lekceważenia powagi tych warunków.
Często słyszę, jak ludzie mówią, że ludzie z chorobą psychiczną funkcjonują tak jak wszyscy inni i że te warunki rzadko, jeśli w ogóle, zakłócają ich życie. Słyszałem nawet o tych zaburzeniach w porównaniu ze złamanymi kośćmi – i chociaż prawdą jest, że nie powinieneś się wstydzić bipolarnej choroby II niż złamaną ręką lub stopą, ta analogia jest głęboko błędna.
Po pierwsze, lekarze dokładnie wiedzą, jak naprawić złamane kości. Istnieją odlewy, kule, procy i operacje – i chociaż plan leczenia różni się w zależności od ciężkości przerwy, lekarze zazwyczaj mogą oszacować, ile czasu zajmie ci powrót do zdrowia.
Mam zaburzenie afektywne dwubiegunowe i oto, czego chciałbym, aby więcej osób zrozumiało
W przypadku chorób psychicznych lekarze mają znacznie trudniejszy czas na znalezienie skutecznego leczenia. Wiele osób przez lata przeszukuje różne rodzaje terapii i leków, zanim trafia na kombinację, która działa dla nich – i nawet wtedy może się zdarzyć, że nagle uderzyłeś w ścianę z konkretnym terapeutą lub że twoja dawka musi być ustalona skorygowana. Kiedy wszystko się układa, nadal nie ma lekarstwa na choroby psychiczne. Leczenie pomaga poradzić sobie z objawami, ale są dni, w których możesz nadal doświadczać ataków paniki, walczyć o wydostanie się z łóżka, zaatakować przyjaciół, obgryzać paznokcie, aż krwawią lub stracić poczucie czasu.
Czas, abyśmy uświadomili sobie trudności osób z chorobami psychicznymi, zamiast je zmniejszać.
W niektóre dni staram się znaleźć energię na wykonanie nawet najprostszych zadań. Ciągle martwię się i analizuję rzeczy, które powiedziałem lub zrobiłem, zastanawiając się, co by się stało, gdybym postępował inaczej. Nie jestem też dobry w zmianach i często trudno mi utrzymać motywację do spędzania czasu z przyjaciółmi, mimo że czuję się samotny. Co najgorsze, zawsze czuję się rozczarowany wszystkim, bez względu na to, co mówię lub robię.
Oczywiście, pomimo tych wyzwań, osoby z chorobami psychicznymi mogą nadal zdobyć wykształcenie wyższe, założyć rodzinę, zdobyć karierę, którą chcą, mieć satysfakcjonujące życie towarzyskie i wiele więcej. Ale robienie tych rzeczy podczas nawigacji po diagnozie jest trudne i wyczerpujące w sposób, którego ci, którzy nigdy nie mieli problemów ze zdrowiem psychicznym, nigdy nie zrozumieli. Czas, abyśmy uświadomili sobie trudności osób z chorobami psychicznymi, zamiast je zmniejszać. Ponieważ każdy dzień jest triumfem.
Źródło obrazu: Getty / LaylaBird