O 14:30 Zimowe słońce uderza w południowe okna mojego mieszkania na 5. piętrze. Jestem ustawiony przed laptopem przy stole kuchennym, gdy światło zaczyna dostawać się do oczu. Teraz jest teraz, kiedy zwykle wstaję, aby obniżyć rolety. Dzisiaj nie. Zamiast tego skonfigurowałem telefon i włączam aparat samodzielny. Robiłem to ostatnio. Próbuję uchwycić moje odbicie w tym desperackim akcie, aby naprawdę zobaczyć siebie.
W prostym języku: robię selfie.
Moja skóra jest posmarowana surowicą przeciwni, które wcisnąłem w rolkę jadeitową. Moje włosy zostały rozjaśnione zestawem balayage w domu. Moje brwi, po raz pierwszy woskowane, zerkają z moich świeżo przyciętych grzywek. Uśmiecham się, aby zobaczyć efekty urządzenia do wybielania zębów z Glo Science – to prawda, że moje zęby są pięcioma odcieniami, jak obiecane opakowanie. I kiedy piszę to, moje wypielęgnowane paznokcie robią satysfakcjonujący hałas kliknięcia, jakbym używał maszyny do pisania.
I przez chwilę widzę siebie i czuję się ładnie. Moje piegi, które przeszły w hibernację od lata, są teraz kontrastowane przez moją jasną skórę (czytaj: blady). Moje niebieskie oczy wyglądają ostro, mądrze. Jest tam osoba, która ma myśli, opinie, pragnienia. Potem słońce przesuwa się za chmurą, mrugam i uczucie mija. Pozostaje bóle, które zamienia się w wściekłość. jak mogłem być taki głupi?
Czy to możliwe, że jeśli zainwestuję wystarczająco dużo czasu, energii i pieniędzy, czy złagodzę objawy tego stanu?
Na początku grudnia, jako prezent dla siebie, po raz pierwszy dostałem brwi po raz pierwszy, zacząłem wybielać zęby, farbowałem włosy i wykonałem paznokcie. Zaczęło się od eksploracji tego, czy upiększenie moich zewnętrznych może prowadzić do szczęśliwszych wnętrz.
Moment, który opisałem wcześniej, był ulotny, ale to krótkie uznanie mojego własnego piękna jest to, do czego dążę i nie jestem pewien, czy jest to warte kosztów, czy utrzymania. Jeśli otworzysz jakąkolwiek aplikację w mediach społecznościowych, zobaczysz coraz więcej osób, które zwracają się do procedur kosmetycznych jako formę samoopieki. Wpływowi, tacy jak pobyt w domu, dają ci wewnętrzne spojrzenie na to, ile czasu i pieniędzy musisz zainwestować, aby naprawdę „nadążyć za Kardashianami”.
Ale kluczową różnicą jest: zdiagnozowano u mnie zaburzenie dysmorficzne ciała (BDD) na początku tego roku, co oznacza, że obawy dotyczące mojego ciała działają znacznie głębiej. Według Cleveland Clinic stan ten wpływa na około 5 do 10 milionów ludzi w USA. „Ważne jest, aby odróżnić zaburzenie psychiczne BDD od obaw związanych z pojawieniem się bez BDD”-mówi Fafaq Katharine Phillips, profesor psychiatrii w Weill Cornell Medicine i uczęszczanie do psychiatry w szpitalu Newyork-Presbyterian Hospital. „Ludzie z BDD są zajęte wadami lub wadami, które postrzegają w swoim wyglądzie, które w oczach innych są tylko nieco zauważalne lub wcale nie zauważalne”.
Średnio osoby z BDD mają obsesję na punkcie postrzeganych wad wyglądu przez 3 do 8 godzin dziennie. Ponadto diagnoza BDD wymaga, aby zaabsorbowanie postrzeganym wadami wyglądu spowodowało znaczny stres emocjonalny (taki jak nastrój w depresji, niepokój lub wstyd) lub znaczne upośledzenie codziennego funkcjonowania (takie jak trudności ze szkołą, pracą lub pracą lub inne czynności życiowe).
Chciałem wiedzieć, czy mój mały eksperyment się opłaci. Rozmawiałem więc z dr Phillipsem, który jest na całym świecie znany ze swojej wiedzy specjalistycznej w zakresie zaburzeń dysmorficznych, o tym, czy naprawdę jestem w stanie upiększyć się w wyzdrowieniu. Czy to możliwe, że jeśli zainwestuję wystarczająco dużo czasu, energii i pieniędzy, czy w końcu złagodzę objawy tego stanu?
Krótka odpowiedź: nie. „Dla osób z zaburzeniem dysmorficznym ciała (BDD), próba stania się piękniejszym nie pomaga. Jest tak, ponieważ problem w BDD jest wizerunek ciała – jak ta osoba widzi siebie – nie z tym, jak naprawdę wyglądają” – dr Phillips mówi. „Ludzie z BDD widzą siebie inaczej niż inni – jako brzydcy, nieatrakcyjne, a nawet obrzydliwie wyglądające – kiedy wyglądają normalnie, a nawet bardzo atrakcyjni dla innych. Próba zmiany wyglądu z takimi rzeczami, jak schematy pielęgnacji skóry lub leczenie włosów Popraw ich zniekształcony wizerunek ciała i zaabsorbowanie wadami, które widzą w swoim wyglądzie. ”
Zamiast tego najlepszym sposobem działania osoby doświadczającej poważnego dyskomfortu na temat swojego wyglądu jest: „Spróbuj ustalić, czy mają BDD, a jeśli tak, aby to robią, szukać leczenia zdrowia psychicznego u klinicysty, który ma leczenie tego zaburzenia. Właściwe leczenie, BDD jest zwykle bardzo uleczalne. Dla osób z cięższym BDD, które mogą być samobójcze, właściwe leczenie może być ratujące życie ”.
Ale długa odpowiedź brzmi: moje doświadczenie było nieco bardziej dopracowane. Po eksperymencie przez około miesiąc powiem, że moje wysiłki upiększające zrobiły pewną różnicę. Po przetrwaniu dzieciństwa poinformowania, że moje zęby były „zbyt żółte” lub obserwując, jak ciotki piszczą brwi w cienką linię, popularną we wczesnych latach, jakoś było uzdrowienie, aby wziąć to, jak wyglądałem w własne ręce. Po raz pierwszy poczułem kontrolę. Tak, istnieje niebezpieczeństwo, aby zakochać się w trendach, ale pozwolenie na dostęp do tych form „samoopieki” sprawiło, że czułem się godny czegoś większego niż każdy rytuał. Mógłbym przyjąć kobiecość, którą pisałem jako „trywialny” lub „głupi”, jakby bycie tom-chłopakiem oznaczało, że znalazłem się ponad oczekiwaniami kobiet.
Nasza wartość nie powinna opierać się na naszym wyglądzie, ale pozwalam sobie również docenić samoopiekę. W ten sposób w końcu dostrzegłem zrozumienie, dlaczego osoby wpływające na piękno lubią eksperymentować z makijażem, nawet jeśli „nie potrzebują”. Chodzi o zginanie osobistego wyboru, niezależnie od tego, skąd pochodzi jego źródło.
Muszę jednak również potwierdzić, że te zewnętrzne świerki nie naprawią wszystkiego, jak moje kompulsywne zachowania. Czasami spędzam godziny, próbując uchwycić idealne „selfie”, ponieważ nie ufam, jak wyglądam w lustrze. Spędzanie dużo czasu na robieniu zdjęć i porównywaniu zdjęć jest powszechnym objawem BDD. „Jest to przykład powtarzalnego zachowania BDD, czasami nazywanego przymusem lub rytuałem, które jest wywoływane przez zaabsorady” – mówi dr Phillips. Inne przykłady to nadmierne sprawdzanie lustra, nadmierne pielęgnacja, pytając innych, jak wyglądasz i zbieranie skóry.
Niestety, te kompulsywne zachowania zasilają zajęcia BDD i utrzymują je. „Traktowanie BDD z odpowiednim leczeniem psychicznym zwykle daje ludziom lepszą kontrolę nad tymi zachowaniami, więc spędzają mniej czasu na ich robieniu lub całkowicie zatrzymującym. Kiedy ludzie ich zatrzymują, nie ma obsesji na punkcie tego, jak wyglądają, a to uwalnia czas na ich czas na czas zdrowsze i bardziej satysfakcjonujące działania ”.
Według dr Phillipsa istnieją dwa zalecane zabiegi dla BDD. Jednym z nich jest klasa leków znanych jako SRIS (lub SSRI), takich jak Prozac, Zoloft i Lexapro. (W pełnej przezroczystości jestem obecnie na Zolofcie.) Te leki zwykle zmniejszają obsesje wyglądowe, niepokój związane z pojawieniem się i powtarzalne zachowania (takie jak nadmierne sprawdzenie lustra) i poprawiają codzienne funkcjonowanie. Innym zalecanym leczeniem jest terapia behawioralna poznawcza (CBT) dla BDD. To leczenie uczy umiejętności przezwyciężenia objawów BDD. CBT pomaga ludziom rozwijać dokładniejsze i pomocne przemyślenia na temat tego, jak wyglądają, opierają się czasochłonnym powtarzającym się zachowaniom, czują się bardziej komfortowo wśród innych ludzi i lepiej funkcjonować. Nie wszyscy terapeuci wiedzą, jak robić CBT dla BDD, dlatego ważne jest, aby znaleźć terapeutę, który to robi.
„CBT nie dewaluuje wyglądu fizycznego ani piękna, ale pomaga ludziom docenić inne aspekty siebie niezgodne”-dodaje dr Phillips. „CBT pomaga ludziom rozpoznać i doceniać ich mocne strony, umiejętności, pozytywne aspekty ich osobowości oraz rzeczy, które inni ludzie w nich kochają. Rozwijają bardziej zrównoważone, dokładniejsze, zdrowsze i bardziej współczujące pogląd na to, kim są jako osoba”.
Chociaż nie jest możliwe leczenie BDD za pomocą zabiegów kosmetycznych, odkryłem, że poświęcenie czasu na te rytuały samoopieki estetyczne często pokrywają się ze zdrowym tworzeniem nawyków. W końcu moje pragnienie bielszych zębów zachęciło mnie do codziennego rozpoczęcia nici, co dało mi ponowne zaangażowanie w zdrowie zębów. Nie sądzę, aby jakakolwiek forma gojenia była czarno -biała. Będę więc nadal brał mojego Zoloftu i szukać profesjonalnej pomocy, ale w dni, kiedy mam na to ochotę – pomaluję paznokcie jasnoczerwone lub zmienię kolor moich włosów. Nawet jeśli przynosi mi to radość na chwilę.
Źródło obrazu: Zdjęcia dzięki uprzejmości Melanie Whyte; Projekt Michelle Alfonso